Koninginnedag

De vlag wordt door moeder in de vlaggenhouder gezet. "Kom.. jongens .." zegt ze tegen Johan, Daan, Thijmen en Emma. "Dan gaan we oranje toumpouches kopen !" Moeder pakt Emma bij de hand. "Mooi he ?" vol verwondering kijkt Thijmen omhoog. De vlag wappert in de wind. "Nou !" knikt moeder instemmend. "Ik heb zin in vandaag !" Thijmen draait zich om en huppelt weg. "Oranje boven, oranje boven hoera !" jubelt hij enthousiast. "Mam ." Daan komt naast moeder lopen. "Waarom hebben wij eigenlijk geen wimpel ?" Moeder glimlacht.. "Die hebben we ooit wel gehad. Maar, die is waarschijnlijk op de één of de ander manier bij 't vuil terecht gekomen ." "Oh .." reageert Daan bedenkelijk. "Dat is dom. Maar, hoe lang is dat geleden, dan ?" "Oh .." moeder haalt haar schouders op. "Al een aantal jaar ." "Een vlag zonder wimpel is toch ook best ." bromt Johan onverschillig. Daan haalt zijn schouders op. "Ik vind dat een wimpel er bijhoort !" "Ik zie nog meer vlaggen !" roept Thijmen. Hij staat al aan het einde van de straat. "Wel 1.. 2, 3. En daar : 4 en nog een.. daar .." wijst hij. "Ik heb al 5 vlaggen gezien ." verteld hij trots. Ze steken de weg over. "Kom !" roept Thijmen, naar Daan. "We gaan nog meer vlaggen tellen ! Ik zie er alweer 1 ! 6 .." Thijmen rent weg. Daan gaat hem achterna. "7,8 .. Oh, dat is een grote !" Emma maakt haar handje los en rent haar broers achterna. Johan komt naast moeder lopen. "Eigenlijk stom dat we met zoveel mensen naar de winkel gaan .." "Dat valt toch wel mee ? We zijn maar met z 'n 5en !" protesteert moeder lachend. "Ik ga denk terug .." even staat Johan stil. " "Daarnet wilde je nog graag mee. Kom op, zeg.. Ik kan trouwens je hulp goed gebruiken ! Je kan de kar rijden .." "Oke ." verzucht Johan gelaten. "Maar, ik schaam me kapot ! Al dat geschret van Thijmen... kunt u niet even zeggen dat hij stil moet zijn ?" "Ah, joh ! Laat 'm .. Hij stopt er vanzelf mee. Bovendien, in de winkel kan hij geen vlaggen tellen, want daar hangen d 'r geen ." "Mmm ." mokt Johan ontvreden. "Wat u vroeger, eigenlijk ? Met koninginnedag ?" "Dat heb ik je toch weleens verteld ?" is de reactie van moeder. "Wij thuis gingen vroeger altijd naar de zendings dag, meestal op de fiets. En, we mochten altijd meedoen met de lampionnen optocht ! Of we trokken 's ochtends vroeg 't dorp nog even in, voor 't zingen of de lawaaioptocht !" "Maar, vond u 't nooit stom om naar dat saaie gedoe te gaan ?" informeert Johan, geintereseerd. "Nee, hoor .." moeder schud haar hoofd. "We spaarden altijd wat zakgeld en dan konden we iets leuks kopen. Nou ja, en op de fietsen vonden wij 't ook leuk om vlaggen te tellen. En dat waren er een hele hoop, hoor ." verteld moeder. "Oh .." reageert Johan, onverschillig. "Ik zou trouwens ook wel naar trekkertrek willen. Annegreeth gaat ook. En Jonas, volgens mij .. dat is vet gezellig ." Moeder knikt. "Ik heb het liever niet. Iedereen is ouder. Die jongens en meiden zijn allemaal al 14 of 15, misschien wel 16. Jij bent 12, en echt nog te jong om zelfstandig te gaan 'stappen'. Jouw tijd komt nogwel. Wij gaan gewoon, gezellig fietsen.. Annegreeth is er trouwens ook bij .." "Weet ik ." bromt Johan. "Maar, ik haat fietsen .." "Nou zeg ." verzucht moeder. "Kan 't wat minder negatief ?" "Eendjes ." roept Emma luidt en duidelijk. "Ja, mam .. kijk ! Wel 7 ." "8 ." verbeterd Daan meteen. "Niet ." protesteert Thijmen. "1, 2, 3.. ." zachtjes telt hij verder. "9 !" roept hij dan. "Het zijn er zelfs 9...en, .." "Ze zwemmen allemaal door elkaar. Het zijn er 8. Ik weet het zeker ." Moeder staat stil. Ze telt. "7 ." oordeelt Johan. "Nee, 8 ." zegt moeder stellig. "Daan heeft gelijk ." "Lief ." Emma steekt haar vinger in haar mond. "We hebben al 18 vlaggen geteld, mama .." verteld Thijmen. "Toch, Daan ?" Daan knikt. Ze lopen door naar de supermarkt. Door de schuifdeuren gaan ze de winkel binnen.