boodschappen.. parmantig, omdat ze haar pumps draagt, langs het speeltuintje
loopt ziet ze Ralph, Lucas, Matthijs, Sven, Raphaël en Erwin .. Die zijn aan
het voetballen. Automatisch loopt ze het speeltuintje in. “Hé .” zegt tegen Ralph. Ralph trapt juist
hard tegen de bal. “Ik doe mee ..”Amber zet de tas opzei. Ze heeft wel zin in een
wat actie. Ralph kijkt opzei. “Dat gaat niet ..” zegt hij. “Sorry hoor !’ Amber
ziet hoe hij kijkt naar haar pumps. Amber zucht. Nou dat weer ! Waarom kan,
mag, ze voetbal en hoge hakken nou niet combineren ? Vandaag had ze naar school
haar nieuwe gympen in haar tas gepropt. In de pauze had ze gauw aangedaan..
Amber kijkt even goed om zich heen. “O jawel ..” stellig slaat ze haar armen
over elkaar. “Jeffrey !” roept ze… Jeffrey, die over de straat slentert kijkt
opzei. “Kom eens ..” “Je bent gek .” Is het commentaar van Ralph. “Voetballen
op hoge hakken kan niet !” “Dat zullen we nog weleens zien. Jeffrey komt naar
het hek gerend. “Wat is er ?” informeert hij. “Wil je mee doen ?” Amber stelt
haar vraag aan Jeffrey.. “Ja ..” Jeffrey haalt zijn schouders op. “Maar, wil
jij mee gaan doen dan ? Je hebt niet eens voetbal schoenen aan ..” “Nou en ?”
protesteert Amber. “Ik wil gewoon meedoen ! Jullie zijn zo flauw ..” “Nee !”
protesteert Ralph. “Jij doet raar.. maar goed.. laat maar zien dan !” Uitdagend
trapt Ralph de bal naar Amber. Amber geeft een bescheiden schopje.. ze voelt
haar voet uit haar schoen glimpen. “We spelen een wedstrijdje.. Jij bent zo
kansloos .” Raphaël smaalt met minachtend. Het maakt Amber boos. Voorzichtig
probeert ze te rennen. Vervelend.. het gras is nat en modderig. “Zie nu maar
eens te winnen, Ralphie.. .”grijnst Erwin. “Jij zult Amber nog ’t meest missen
.” Amber vindt de opmerking gemeen.. maar ze gaat er niet op in. Ze moet
zichzelf bewijzen. Ze consenteert zich op de bal. Erwin en Raphaël spelen de bal een paar keer heen
en weer. “Hé .”zegt Lucas. “We deden een wedstrijdje .. ! Laten we verder gaan
..” De bal wordt de lucht ingetrapt door Erwin. De bal vliegt over het hekje
heen. Ralph gaat de bal achterna. Hij haalt de bal en springt behendig terug in
het gras. Hij speelt de bal naar Lucas. Lucas neemt de bal mee naar voren. Hij
trapt de bal met een mooie boog naar het doel. Sven kan de bal vangen. Geen
doelpunt. Jammer. De wedstrijd gaat verder.. Amber loopt wat heen en weer. Haar
hakken blijven steken in de modder. Maar.. ze wil volhouden ! Omdat ze een
wedstrijdje spelen krijgt ze bal niet door Matthijs, Lucas of Ralph
toegespeeld. De jongens zijn benieuwd naar haar afgang. Via Jeffrey komt de bal
bij Erwin en Matthijs probeert balbezit te krijgen. De bal krijgt een trap
opzei en schiet in de richting van Amber. Amber zet een stap naar voren.. ze
wil rennen, maar haar hak blijft steken in de modder. Haar voet glipt uit de
schoen en ze hobbelt verder. Met haar andere voet kan ze de bal raken. Maar..
Amber schrikt ervan als ze ziet, en merkt, dat haar andere schoen er achteraan
vliegt. “Ha ha !” Raphaël lacht hard en smalend. “Jij bent zo kansloos !” “Echt
ongelofelijk !” Dat is de opmerking van Erwin. De jongens lachen.. maar pas als
Amber ziet dat ook Ralph ook lacht en zijn ogen zeggen : zie je wel ! wordt ze
kwaad. “Sukkels .. kloo ..” Amber draait zich om. “Laat maar !” Ze rent het
speeltuintje uit. Ze wil weg van die vervelende gemene jongens ! Het is zo
gemeen. Waarom mag ze niet zijn wie ze wel zijn ? Ruw duwt ze thuis de poort
open. Ze rent naar de achterdeur. De achterdeur valt met een dreun dicht.
Hijgend, snuivend van boosheid, gaat ze naar de keuken. “Amber ?” Ma van der
Kooy komt naar de keuken. “Wat is er allemaal ? En.. waar zijn de boodschappen
..?” “Ga weg !” commandeert Amber boos. “Amber ..” Moeder van der Kooy wil haar hand
op de schouder van Amber leggen. “Ga weg !” schreeuwt Amber kwaad. “Prima ..”
moeder loopt weg. Amber wrijft haar tranen bij haar ogen vandaan. Is voelt zich
kwaad en teleurgesteld. Ze hoort het kraken van de poortdeur en de deurklink
die naar beneden wordt geduwd. Door haar tranen heen ziet ze het lichaam van
Ralph. Meteen draait ze zich om. “Ga weg !” ze spreekt de woorden langzaam,
zodat het duidelijk is, en rustig uit. “Hé ..” reageert Ralph voorzichtig.
“Amber, zo bedoelde ik het niet !” “Dat zal wel ..” Amber snikt. “Ja ! Ik wilde je niet uitlachen… maar het wasgewoon zo grappig !” Amber haalt diep adem. Ze probeert te stoppen met huilen !
Ze voelt zich kinderachtig. “Geef toe ..”de stem van Ralph klinkt kalm. “Je ene
schoen bleef in het grasveld steken en de andere vloog met een mooie boog de
bal achterna ! En dan jou gezicht ..” Ralph steekt zijn arm naar voren. Amber
voelt zijn vingers op haar schouder. “Die schoenen en je kleding, dat maakt me
geen bal meer uit ! Maar voetbal op hoge hakken kan niet ! Die twee moet je
gescheiden houden !” Amber zucht heel diep. Langzamerhand begint het tot haar
door te dringen. Ralph heeft wel gelijk.. “Ik heb mezelf zo voor gek gezet ..”
“Dat komt wel goed ..” Ralph knijpt zachtjes in haar schouder.. “Kijk is ..deze
moet ik je al een paar dagen laten zien !” Amber krijgt het fotootje onder haar
neus gedrukt waar ze samen met Ralph poseert, in het bijzijn van een voetbal.
“Die wilde ik je al een paar dagen laten zien ..” legt Ralph uit. “Toen lachte
we elkaar niet uit om onze kleren.. Maar, ik kan me, stiekem, heel goed
voorstellen dat je me zou uitlachen, wanneer ik een tuinbroek zou aantrekken !”Amber
glimlacht. Ze trekt haar neus op. “Ik schaam me rot ..” “We gaan samen je
schoenen ophalen, oké ?” Ralph kijkt Amber aan. Amber knikt bescheiden. “Graag
.” “Ga je weer mee naar buiten dan ?” Amber haalt heel diep adem… “Goed .”
knikt ze, voorzichtig. Amber bekijkt de schoenen collectie.. ze tilt één van
haar gympen omhoog. Ze ziet haar versleten sneakers.. De gymp valt op de grond.
Amber propt haar voeten in de oude sneakers. Zo, heerlijk ! Ralph grijnst..
“Top !” zegt hij. “Laten we gaan ..”Naast elkaar rennen ze naar het speeltuintje… Amber ziet de jongens ’n beetje dollen. “Niet doen ! Doe niet !” Het Jeffrey, die schreeuwt.. “Dat zijn haar schoenen..” Amber ziet Jeffrey.. en Raphaël. Raphaël heeft haar pump in zijn hand..
Jeffrey springt omhoog, hij probeert de schoen te grijpen. “Kappen !” Ralph
komt in actie.. Hij neemt Raphaël bij zijn schouders… Raphaël duikelt
achterover. De pump valt uit zijn hand. Jeffrey grijpt de schoen.. Terwijl
Amber het vechten ziet.. pakt ze de schoen in haar handen.. “Dankje .” Raphaël
is sterk. De andere jongens in het speeltuintje beginnen te joelen.. Ralph
geeft Raphaël een dreun op zijn wang. Wow ! denkt Amber onder de indruk… Maar
moeten ze niet kappen? Waar gaat het eigenlijk om ? Om haar ? Om haar schoenen
? Amber steekt haar arm naar voren.. Ze probeert Ralph beet te pakken.. “Ralph
!”roept ze. “Kappen !” Ze grijpt Ralph bij z ’n jack. Door een flinke duw van
Raphaël klapt Ralph met zijn gezicht op de grond.. Er ontstaat meteen bloed.
“Laat ‘m los ..!” schreeuwt Amber tegen Raphaël.. Ralph grijpt naar zijn mond.
Meteen ontfermt Amber zich over hem.. Struikelend begint Raphaël te rennen.
“Lafaard !” Schreeuwt Jeffrey hem achterna.. “We krijgen je nog wel ..!”
Iedereen is bezorgd over Ralph.. “Au .” kreunt Ralph. “Au ..” hij houdt zijn
hand voor zijn mond gedrukt. Z ’n hand kleurt rood van ’t bloed. “We moeten
naar je huis .” beslist Amber. “Kom .” ze slaat haar arm langs zijn schouder. Strompelend
slentert Ralph met haar mee. “Stom rotjong .” scheldt Ralph ingehouden. Hij kijkt opzei, naar Amber.. “Heb je ..?”vraagt hij. Amber knikt. Ja, ze heeft haar pumps in haar hand. Het bloed druipt
langs en over Ralph ’s hand. Amber en Ralph gaan achterom.. Amber opent de
poortdeur, en de achterdeur.. “Mam !” roept Ralph, ongemakkelijk…”Wat heb jij
?” Jayden doet juist de koelkast dicht. Hij heeft er een fles lemon uitgehaald.
Er staat ook een glas op het aanrecht. “Mama !”’ roept hij hard. “Ralph heeft
bloed !” “Ja, ja.. ik kom er aan ..” Amber zoekt naar de vaatdoek. “Wat heb je
gedaan ?” vraagt Jayden nieuwsgierig. Hij schenkt zijn glas vol met lemon. “Ja,
wat is er ?” ook Lisa komt meteen naar de keuken. “Hij heeft gevochten met
Raphaël .” legt Amber uit. “Kom eens hier ..” De wasmand van mevrouw Arents
verdwijnt op het aanrecht. Amber zet eenstap achteruit. “Jayden, schenk jij even iets te drinken in ? Ook voor Amber ..”“Ja, oké ..” Jayden gaat aan de slag.. “Wat wil jij, Amber ?” vraagt hij
netjes.. “Oh ..” Amber denkt even na. Cola ? Nee, dat drinkt ze al zo vaak..
“Doe ook maar lemon .” beslist ze.. “Oké .” Jayden strekt zijn arm om een glas te pakken. Maar,
daarbij valt de fles lemon omver. De frisdrank spat alle kanten op. “Ja, kom
maar ..” Lisa schiet haar verblufte broertje te hulp. Hé, schiet het door Amber heen, ze
is behulpzaam ! Zou ze daar iets mee kunnen doen ? “Ik weet het niet hoor,
schat.. volgens mij moet ik de tandarts bellen. Wat heb je gedaan ?” Ralph
antwoord iets onverstaanbaars. “Gevochten met Raphaël .” antwoord Amber. Ze
legt haar pumps maar eens op het aanrecht. “Ja, ik was zo stom om met hakken te
gaan voetballen ! En toen, omdat ik mijn schoenen verloor, ben ik kwaad naar
huis gegaan. Ralph is me weer komen halen, en toen we terug kwamen in het
speeltuintje probeerde Raphaël mijn schoen in het water te gooien.. ja, en toen
.. .” Amber zucht. “Ze begonnen gewoon te vechten ! Zo stom !” Amber zucht en
haalt haar schouders op. “Ook wel lief, natuurlijk ..” Ma Arents zucht.. “Voor
die kin heb ik nog wel een pleister.. maar je mond ! Lies ..” Lisa is druk
bezig met het opruimen van de lemon. “Nee, Jayden.. kun je even mama ’s
adressen boekje halen ? Ik ga de tandarts bellen .. sorry, schat .. .” Jayden
rent al naar de kamer. “Hè ..” verzucht moeder Arents onrustig. “Wat een bende,
toch.. Alles zit er onder !” “Fan fik fer fwat faan foen .” Amber begint te giechelen. Het praten van
Ralph klinkt wel erg grappig. Jayden komt terug met het adresboekje. Terwijl mevrouw Arents met één hand met Ralph bezig is gebruikt ze haar andere hand voor het zoeken in het adresboekje. “Zo,
klaar .” Lisa komt overeind. “Cola dan maar, Amber ?” Amber knikt. “Ja, doe
maar ..” “Ik ook !” commandeert Jayden. “Want ik heb zó ’n dorst !” Amber
begint te lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten