Afscheid

"Jongens ! Pyjama 's !" meester den Hartog drukt zijn handen tegen elkaar. "Het is welletje. We gaan      slapen ."
Het nacht, en de  groepen 8 van basisschool 'vaste rots' zitten op de grond in de gang van de school. Al een aantal dagen zijn ze druk bezig met afscheid nemen, en vannacht, na de avondwandeling sluiten ze het af met slapen op school, en morgen ochtend een ontbijtje. Dan, daarna, is het zomervakantie.
"Hoe laat is het ?" Bram kijkt naar Johan. "Half 2 ." antwoord Rutger, waarbij hij zijn plastikbekertje plat drukt. Zijn handen leunen op de vloer, en relaxt duwt hij zijn rug naar achteren. "Welnee ." protesteert Tiemen, terwijl hij zijn knie omhoog haalt. "Kwart over 1 !" "Mmm .." bromt Rutger een tikje wrang. Ook gaat hij staan.  "Kwart over 1 dan .."   "Half 2, half 3 .." Bram telt de komende uren. "5 uurtjes maar ." is zijn uiteindelijke conclusie. Johan komt ook overeind, terwijl hij ondertussen reageert om de opmerking van Bram. "5 uurtjes keten ! ..da 's best lang .." "Nee, nee.. slapen of wakker liggen ." Meester Brandsma passeert. Zijn 'strenge bekrompen' houding is natuurlijk weer aanwezig. "Tsss .." de jongens kijken elkaar eens aan. Natuurlijk hebben zij hele andere plannen ! De meisjes slapen allemaal in het lokaal van meester den Hartog. De jongens slapen in het lokaal van meester Brandsma, dus.. het leslokaal van Johan, Bram, Tiemen en Rutger en hun klasgenootjes.
Juf Bakker en Juf de Vos hebben allebei een vuilniszak gepakt. Ze ruimen de gebruikte, vaak, kapotte bekertjes op. De leerlingen begeven zich naar de lokalen.. of naar de wc. Langs de muur, tegen over de raam kant, staan de tafels en stoelen opgestapeld. Op de grond liggen alle luchtbedden, slaapzakken, tassen en allerlei anders spullen van de jongens. Iedereen heeft snoep.. en er is ook chips en drinken aangeschaft. Stiekem hebben Johan en Tiemen een paar blikjes energie gekocht. Maar.., dat is volstrekt verboden voor, onder andere, meester Brandsma ! Richard en William draaien al een een opwindbaren wekker.
Trrrrtttt! Oorverdovend laat de wekker van William zijn geluid al horen.Meteen komt de meester er op af.
"Ja ! Geef maar hier !" beveelt hij. "William !" Richard heeft zijn wekker weten te verstoppen...maar, William raakt 'm kwijt.
Ach.. Onverschillig vist Johan naar zijn pyjama, tandpasta en tandenborstel. Ook alle andere jongens negeren het voorval.

 (IGOR , BERKENBOS Ouwehand 's Dierenpark in Rhenen)

De één naar de ander begeeft zich naar het toilet. Gertjan draait één van de kranen op. "Even douchen ." deelt hij  breed grijnzend mee, waarna hij zijn fors gelde haren onder het stromende water steekt. "Ja. lekker .." reageert Bram, meteen.. "Maar ik dus durf dus echt niet zonder gel door de school te lopen !" "Ah, joh  mietje !" Johan reageert een tikje uitdagend. "Ik loop hier gerust in m 'n onderbroek door de gang ! Thuis slaap ik ook meestal in m 'n boxer.. maar ja, ik moest van m 'n moeder een pyjama mee nemen .." Johan werpt zijn pyjamabroek omhoog. "Goed.. laat maar zien dan ." protesteert Bram.. "Trouwens .." hij duwt aan de rand van zijn korte witte broek naar beneden, zodat er een gekleurde onderbroek zichtbaar komt. Hij lijkt een beetje te twijfelen. "Prima ! Ik loop rustig de meiden wc in, of.. het meiden lokaal ! Ik wil ze weleens horen gillen ! Dat gaan ze zo vies vinden ! Enne.. wie doet er mee ?"Sommige reageren afwerend en trekken zich terug.. andere reageren een tikje twijfelend. "Als iedereen het doet .." Wouter haalt zijn schouders op. "Kom op, Leen.. het boeit jou toch ook niet dat je onderbroek gewoon wit is ?" "Grijs ." mompelt Leendert, een tikje verlegen. "Ik doe echt niet mee .." Leendert draait ondertussen zijn tandpastatube open. "Nou ! Ik durf dat wel hoor !" Bram gooit zijn t - shirtje uit, en gaat naast Johan staan die, inmiddels, ook alleen een  onderbroek draagt. "Ja, ja.. gaan we weer stoer doen ?" Richard en William komen het toilet in.
Johan ziet hoe Wouter zich, toch maar, in zijn pyjama hijst.. en hoe de onderbroeken van Tiemen en Rutger ook te voorschijn komen. Gertjan friemelt aan zijn broek en haalt een paar keer de gulp omhoog en naar beneden. Chris en Casper doen natuurlijk ook niet mee ! Stelletje nerds ! en verder ..
Een paar jongens uit de klas van meester den Hartog zien het blijkbaar ook wil zitten.. "Ik wil op zich wel, maar 'temee' worden we naar huis gestuurd. Jij, Johan.. woont toch vlakbij.. en ik, en Rutger .. of we mogen niet meer het lokaal slapen, ofzo ." Gertjan bedenkt een aantal bezwaren. "Dat zal wel mee vallen ." reageert Johan stoer. Hoewel hij weet dat Gertjan mogelijk gelijk heeft..  "Kom, op.. we proberen het gewoon !" Hij stapt naar de deur. Rutger, Tiemen en Bram komen achter hem aan. "Wacht.. !" Johan hoort ze stem van Gertjan, maar er ontstaat een groot kabaal... "Stormloop ! Stormloop !" dreunt het tussen het joelen en schreeuwen door. "Rennen .." Johan wendt zich tot Bram, Tiemen en Rutger.  "Gewoon doen !"
Sommige jongens dragen hun pyjama, andere hun kleren.. een aantal dragen een hemd, bijvoorbeeld gecombineerd met de pyjamabroek of ze dragen een onderbroek met t - shirtje, hemdje of blousje.

   
(SIKU EN SESI)

Daar duwt Bram de wc - deur van het meisjes toilet open. Bij het zien van een eerste glimp best een enorm lawaai los. De meisjes gillen en schreeuwen, slaan hun handen voor hun ogen of draaien hun gezichten om.
"Ga weg !" gillen een paar meisje paniekerig.. Ook zij waren druk bezig met omkleden. "Hoepel op !" Annelisa begint te duwen. Een aantal meiden volgen haar voetbal. "Hé, hé !" Daar komt de stem van meester Brandsma dichterbij. "Wat is hier aan de hand ?" Het geschreeuw wordt erger, en de meiden vluchten de
wc 's in. "Jongens ! Tiemen.. Bram, Johan... Rutger, Ger.. allemaal : nu de wc uit ! Kom nou, zeg !" Struikelend verlaten alle jongens de wc.. "Gaan jullie eens ontzettend snel een pyjama aantrekken !" commandeert meester Brandsma, duidelijk kwaad. "Wat is dit, zeg  ? Wie heeft dit bedacht ?" Stil kijken allemaal van de één naar de ander. "Bram ? Johan ?" polst Brandsma. "Ik ." antwoord Johan. "Ik ." antwoord Bram, op zijn beurt en tegelijkertijd. "Goed, laat het verder maar. Laat 't duidelijk zijn : nog zoiets, en worden niet naar huis, maar wel het slaap - lokaal uitgestuurd  ! Begrepen ?"  De jongens knikken.. Johan mompelt.. "Ja .." "En nu : omkleden ! Of gaan jullie me soms vertellen dat jullie geen pyjama hebben meegenomen ?" De meester lijkt iets minder streng. "Jawel.. dat moest van me moeder. Thuis slaap ik altijd zo.. nou ja, .." Johan haalt zijn schouders op. "Hup ." de meester geeft hem een zet. "Trouwens, vergeten of niet.. jullie hadden sowieso een pyjama aangekregen. Ik heb er een paar reserve mee ." "O ja , mees .." Rutger grijnst uitdagend. "U heeft toch geen last van bedplassen, hoop ik ..?" Vanaf alle kanten wordt er hartelijk gelachen om de vraag van Rutger, maar.. een aantal leerkrachten stond ook hartelijk te lachen bij het zien van, onder andere, de kleurrijke boxershorts ! 

***

In de jongens wc hervatten de jongens het omkleed - proces. "Hé, Johannes.. mag ik je tandenborstel effe lenen ?" Lachend duwt Bram Johan opzei. "Johannes .." lacht hij smalend. "Wees jij maar blij dat je geen Abraham heet !"Hier .." Johan schuift zijn tanden borstel de wastafel door. "Ik vind toch dat Rupert Reinald Gerhardus Tunnis het wint, toch.. Rutger ?" Lachend duwt Tiemen, die ook makkelijk praten heeft, Rutger tegen zijn rug. "Ik schaam me kapot ! Zag ik erg rood, trouwens ?" Rutger duwt zijn tandenborstel zijn mond in 

schoolreisje

"Hé, !" Met een hoofdknik en een forse grijns groet Johan zijn broertje. "Ben jij al van de glijbaan geweest ?" informeert hij meteen. "Nee .." Daan schud zijn hoofd. Hij kijkt naar de grote waterglijbaan.. "Durf je niet ?" vraagt Johan..
"Kom ." beslist hij meteen. "Dan gaan we samen .." hij pakt zijn broertje bij zijn arm. Hij kent zijn broertje, en de nee en het , wat angstig, omhoog kijken zeggen hem genoeg. Zijn broertje moet even geholpen worden . Want, natuurlijk vind hij de glijbaan hartstikke leuk. "Hier .." Johan bukt naar zijn rugtas, die voor het hek staat en haalt zijn mobieltje eruit. "Maak jij een foto van ons ?" vraagt hij aan Bram, die het mobieltje in zijn handen gedrukt krijgt. Met water moet je oppassen, en daarom heeft Johan zijn mobieltje in zijn tas gedaan. Maar 't liefst heeft hij hem in zijn broekzak. Zodat hij overal en altijd bereikbaar is, en hier en daar ook even een leuke foto kan maken.

Vanmorgen, tijdens de busreis heeft hij al een paar gezellig foto 's gemaakt. Natuurlijk hadden ze de achtste bank weten te veroveren en de hele rit hadden ze hartstikke veel lol gehad.Want, schoolreis moet een feestje zijn !

Rennend neemt Johan Daan mee naar de waterglijbaan. Martijn, en ook Rowan, Yorick, Aron en Luuk komen achter hen aan. Tiemen, Rutger en Bram blijven bij het hek hangen. "Het is echt heel cool ." verteld Johan, als ze de trap omhoog gaan. "Ja, je gaat echt keihard ! Maar, dat is helemaal niet eng !" merkt Yorick op. "Je durft het best ." moedigt Martijn aan. Daan knikt aarzelend. "Moet je kijken hoe nat ik ben .." Aron trekt aan zijn t - shirt. "Lekker juist ." vindt Rowan. "Ik vind het best warm !" "Het is 20 graden, ofzo .." deelt Johan mee. "Hebben jullie al iets gekocht ? Wij wilde eigenlijk zo een ijsje gaan kopen .. De jongetjes uit groep 5 schudden hun hoofd.

Het is hartstikke warm ! En dat op de avond van de diploma uitreiking van Niels jansen en Matthias middelkoop. Het is net na het eten, en Sanne en Marc lopen druk heen en weer om alles op te ruimen. Niels heeft zich al omgekleed en staat te wachten op vader en moeder. Wanneer hij opzei kijkt ziet hij de autosleutels van vader op de tafel liggen. Zonder aarzelen pakt hij ze. Natuurlijk wil ' ie rijden ! In de auto zitten, zonder het stuur in zijn handen te houden is echt niet meer wat hij wil. Nee, nu hij zijn rijbewijs heeft, móet híj de auto besturen ! Niet een ander.. Hoewel ?! Het is ook voor Nienke leuk. Maar, vanavond moet hij rijden ! Taxi - chauffeur zijn. Vader en moeder moeten 't maar warm hebben op de achterbank. Daar heeft hij nu geen zin in ! Het is, immers, evel al zo heet. Moeder stapt naar buiten. Ze zoent Emma en Thijmen, maar ook Daan welterusten.Wanneer ze terug komen ligt Johan, zeer waarschijnlijk, ook allang 'in' bed. Maar.. die zoent moeder natuurlijk geen welterusten meer. Nee, die zit, immers, midden in het afscheid van de basisschool.. en daar moeten vader en moeder morgen op af ! Dus, dat betekend : druk, druk, druk ! Gelukkig maar dat ze het helemaal behoorlijk gewend zijn. Althans : het hebben van een druk leven gewend zijn, niet dat en vader en moeder twee avonden het gezin alleen laten.Nee, dat gebeurd eigenlijk nooit. Maar, vanavond wel. En morgen avond. "Schat .." moeder draait haar hoofd. "Kom je ?"

@penheul... 22 juni 2011

Een dagje foto graveren levert heel veel mooie, maar ook mislukte foto 's op..
Gisteren bijvoorbeeld, toen mijn camara een beetje TE ver inzoomde..

Op de bovenste foto zie je een bonobo - moeder met haar peuter (?).
De middelste foto is een wazige close - up van een slingeraap, en.. ook op de derde foto zien we de slingeraap (apen).

het goudkopleeuwaapje (de bovenste en middelste foto)

heel veel aapjes en APEN zijn continu in beweging.. dus, ook dat maakt fotograveren nogal eens lastig.

Naast apen zie je hier en daar ook een aantal andere dieren. Bijv. deze vogels.

Capucijnaap (bovenste foto), goudenleeuwaapjes (2,3 en 5de (wazig/mislukt) foto )
en het gibbon echtpaar (4de foto)


(wordt vervolgd, met nog veel meer apen foto 's)

Schooljaar 2010/ 2011..

Nakomen

personen :

Annegreeth Middelkoop (13, 2GT, nichtje van Niels, zusje van Matthias)

Johanna Veenstra (14, 3GT, nichtje van Niels )

John Middelkoop (12, 1GT, neefje van Niels)

Marnick (3GT, vriendje van Annegreeth)

Dit fragment heb ik geschreven tussen 27 augustus en 14 september 2010.

Locatie : trein

Weer : Regen (27 - 08 - 2010, 06 : 55) , Zon +/- 15 graden celcius ? (6 - 09 - 2010, 10 : 40) , droog (8 - 09 - 2010, 07 : 50) , bewolkt + zon (8 - 09 - 2010, 9 : 00) Regen (14 - 09 - 2010, +/- 16 : 15).

"Jij moest toch ook nakomen ?"Marnick staat stil. "Ja ."antwoord Annegreeth. Ze kijkt van Marnick naar Johanna. "Ik kom zo !" Gelijk loopt Marnick verder. "Hou een plaatsje voor me vrij ." verzoekt Annegreeth hem snel. "Doe ik ." beloofd Marnick direct. "Jullie hebben veel contact he, samen .." merkt Johanna op. "Ja ." antwoord Annegreeth tevreden. "We kunnen het gewoon goed vinden ." Johanna glimlacht. "Het is opzich ook geen vervelend joch..We hebben tegelijk bio .." legt Johanna haar nichtje uit. Annegreeth pakt haar tas op schoot. "Ik moet gaan ." deelt ze Johanna mee. "Succes he .." groet ze haar. "Ik spreek je snel weer .." "Jij ook succes he.. Ik ga, dan ben ik nog redelijk optijd thuis ." Johanna staat op. Annegreeth loopt weg. "Doei .."zeggen ze alsnog tegen elkaar.


In het straflokkaal vind Annegreeth een plekje naast Marnick. Een jongen uit klas 4 deelt papier uit. Annegreeth pakt haar Engelse lesboek uit haar tas. Voor morgen staat er een SO op het programma. "Heb je een SO morgen ?" informeert Marnick geïntereseerd. "Ja .." "Stilte graag !" commandeert Van Harlingen. Annegreeth pakt een pen. Ze zoekt naar de juiste bladzijde in het lesboek.. Net als Annegreeth het eerste woordje heeft opgeschreven gaat de deur open..

Annegreeth kijkt op. Het is John. "Goedemiddag .." groet Van Harlingen hem. "Goedemiddag .." bromt John enigzins onverstaanbaar. "Jij bent .." Annegreeth glimlacht naar haar neefje. John heeft haar ook ontdekt. "John Middelkoop ." Van Harlingen bekijkt zijn lijst. "Ah 1gt4 .." John knikt. "Ga maar zitten ." Van Harlingen geeft John een papier. John zoekt een plekje op. "Wat is de bedoeling precies ?" vraagt hij als hij zijn stoel naar achteren schuift. "Je houdt je mond en je neemt lestof over uit één van je boeken .." John gaat zitten en neemt zijn tas op schoot om een pen te pakken en één van zijn boeken. Annegreeth schrijft twee woordjes op haar papier. Naast haar ziet ze Marnick familie? op zijn blaadje schrijven. "Ja ." antwoord Annegreeth zo gedempt mogelijk. "Mevrouw Middelkoop ." waarschuwt Van Harlingen... "Stilte graag ." John kijkt achterom...

"Jij moet gerelgd nakomen .." merkt Van Harlingen op. "John Middelkoop zit hier al met drie weken in 't straflokaal.. Ik hoop niet dat het een familie kwaal is .." Van Harlingen kijkt van Annegreeth naar John. Annegreeth zwijgt. "Zijn jullie familie ?" "Ja .." grijzend kijkt John opzei. "Ik ben haar broertje .." "Oké ." knikt Van Harlingen enigzins aarzelend. "Kent u Matthias Middelkoop ?" "Ja .." reageert Van Harlingen langzaam. "Jazeker. Het blijft een moment stil...


"Hij is geen leerling van me geweest, maar ik heb wel zat over 'm gehoord ." Een paar jongens uit klas 4 beginnen te grinniken...

"Toen wij in de tweede zaten zaten zij in de vierde.. Ik weet nog .." begint d 'r één.. zijn stem dempt. "Hij had ook zo 'n vriend ."merkt een ander op. "Die was ook zo lang ." "Niels Jansen ." knikt Van Harlingen instemmend. "Wat doen ze tegenwoordig ?" "ICT ." antwoord Annegreeth snel. "Tweejaars ." "En lijken je broers een beetje op elkaar, Annegreeth ?" "John is op school wel wat liever.. Maar thuis is hij juist extra vervelend !" antwoord Annegreeth zonder blikken of blozen.


"U bent toch niet bang van ze, meneer ?" grapt een jongen uit klas 4. "Nee. Het is ook nog nooit in me opgekomen om aan Annegreeth te vragen of ze een zusje van Matthias is ." Van Harlingen zwijgt. "Ik heb veel van die jongens gehoort.. Het waren jongens die enorm goed wisten hoe ze een les moesten vestoren .." begint Van Harlingen te vertellen. "En driftig, volgens mij .." merkt één van de jongens op. Van Harlingen knikt en maakt de jongens duidelijk dat hij geen details wil horen..

Bijna niemand houdt zich bezig met schrijven. Iedereen luistert of houdt zich bezig met andere dingen.


"En ze waren ook niet de enigste binnen de klas die de les goed wisten te verstoren, dus halverwege klas 2, toen we ons tenminste bezig met het volgende leerjaar gingen bezig houden wilde de meeste collega 's liever niet de mentor worden van die klas ." "Behalve Van Leeuwen ." reageert één van de jongens uit klas 4. "Die heeft nog een klassenfoto van de klas onder het bord hangen .." "Meneer Van Leeuwen heeft ook een groot hart !" "Onzettend groot ." reageert een meisje uit 3GT. "Het is tijd om te schrijven damens en heren ." waarschuwt Van Harlingen. "Er is ook eens een ongeluk gebeurd met gasten uit die bewuste klas ." merkt een/ de jongen uit klas 4 op. "Dat weet ik ook nog heel goed .. Wij zaten toen pas twee dagen in de eerste ." de jongen vervolgt. "Wij konden hen toen nog niet..maar dat onthou je dan toch .."

"Ik wil nu stilte !" maakt Van Harlingen kenbaar. Streng en zo doordringend mogelijk kijkt hij de leerlingen in het straflokaal aan. Annegreeth gaat verder met het schrijven van Engelse woordjes. In haar gedachten bedenkt ze dat ze Matthias en Niels maar eens moet vertellen over dit gesprek. Ze zijn nogsteeds niet vergeten. Tja, maar ja of dat ooit gebeurd ..? En hoe en wanneer zou openbaar komen dat zij en John wel familie maar geen broer en zus zijn ? Niets verklappen, Marnick noteert Annegreeth op de zijkant van haar papier.

Onopvallend stoot Annegreeth Marnick aan. John en ik zijn neef en nicht.. voegt ze er schrijvend aan toe. Marnick glimlacht. Nee, komt goed ! schrijft Marnick als reactie op de zijkant van zijn papier. Annegreeth is geheel tevreden...

www.alinevanklei.web-log.nl

Aline: Thijmen ontmoet Meike

Aline: Thijmen ontmoet Meike: "(apenheul) Hoofdstuk 1 - Thijmen ontmoet Meike - Met veel kabaal komen de leerlingen van 4 – vmbo lokaal 003 uit. “Zeg, ga je mee naar..."

Thijmen ontmoet Meike

(apenheul)

Hoofdstuk 1
- Thijmen ontmoet Meike -
Met veel kabaal komen de leerlingen van 4 – vmbo lokaal 003 uit. “Zeg, ga je mee naar Maaike ?” het is Mitchell Brand die het vraagt aan Thijmen Jansen. Maaike is een cafetaria vlakbij het Willem van Oranje College. "Ik heb het volgende uur les ." maakt Thijmen kenbaar , terwijl hij zijn tas dicht ritst. "We gaan met een hele club. Ik heb het 5de en de pauze vrij .” “Ik heb wiskunde .” reageert Thijmen bedeesd. “Ik ook. Maar Huinnink valt uit !” protesteert Mitchell meteen, hij lijkt het dom te vinden dat Thijmen denkt dat hij les heeft. “O nee ..” Mitchell herstelt zich zelf. “Jij hebt de Koning .” “Spijbelen gaat niet ." legt Thijmen uit. "Want wiskunde is mijn slechtste vak. En, ik wil wel slagen ." Dat begrijpt Mitchell wel. “Nou, doei dan .” Gauw loopt hij bij Thijmen vandaan. De blonde, tamelijk lange, vrij gespierde, maar slanke jongen dumpt zijn tas op de groene stoeltjes, tegen over het trappenhuis, en ploft er zelf naast. Balen, eigenlijk heeft hij wel zin in een rustig relax uurtje.. Maar ja, wiskunde is echt belangrijk. Bovendien, de Koning is best een fijne vent.. en de clusterklas is ook gezellig. Een grote groep leeftijdsgenootjes verdwijnt de garderobe in. Zij zijn de leerlingen van Huinnink, een norse en al oudere wiskunde docent, en hebben dus allemaal het 5de vrij. De Koning is een nieuwe en jonge docent en, bovendien, flink populair onder de meiden. Hij is, wat je noemt, 'knap' en, ook niet onbelangrijk, vrijgezel. Toch, kan hij het nog niet winnen van Van Leeuwen... Een man met zo 'n groot hart, nee, die vind je nergens. Gerard van Leeuwen geeft inmiddels al 22 jaar Nederlands. Ontzettend veel leerlingen heeft hij al les gegeven, en hij kan er maar geen genoeg van krijgen. En dat is maar goed ook, want hij heeft nog 23 jaar te gaan... Dan is hij, immers, 'pas' 67. Thijmen ritst zijn tas open.. Eigenlijk moet hij nog wat huiswerk maken, maar..



Hij gaat staan en stapt het toilettenhok in. Hè , bah.. de wastafel zit verstopt... Dan maar even naar het damestoilet, besluit hij. Met een zwaai duwt hij de rode deur open. "Au .." schrikt een meisjes stem. "Sorry .." verontschuldigd Thijmen zich snel. Er komt een meisje te voorschijn. "Ja .." legt hij, een tikkeltje stamelend, uit.. "De wastafel is verstopt. Ik dacht, laat ik die van de meiden even gebruiken .." Wat ongemakkelijk blijft hij tegenover het meisje staan. "Ja, tuurlijk .." Het meisje stapt opzei. "Echt vervelend .." Thijmen draait de kraan open. Uit zijn broekzak haalt hij een klein tubetje gel. Het meisje stapt de wc 's uit. "Hé, gaat het ?" vraagt Thijmen gauw. "Duwde ik de deur tegen je gezicht ?" "Tegen me neus .." antwoord het meisje, een beetje verlegen. Thijmen kan zich niet herinneren dat hij het meisje ooit eerder heeft gezien. Ze ziet er wel erg leuk uit, zeg ! "Hé, Thijmen.. wat is dat nou ? Je hebt toch wel helder dat je in het damestoilet bent, mag ik hopen ?" Het is Van Leeuwen, die lachend zijn hoofd op de hoek steekt. "Pardon ." verontschuldigd hij zich, tegen het meisje, waar hij bijna tegen aan botst. "Jahoor .." Thijmen wrijft over zijn achterhoofd en stopt het tubetje gel weer in zijn broekzak. "De boel, daar, zit weereens verstopt ." legt hij uit. "Dat hoor ik vaker. Vervelend.. Ik zal 't eens voorleggen... Daar moet wat aangedaan worden !" Van Leeuwen knikt, kijkt even opzei naar de jongenswc 's en draait zich daarna. "Ja, precies .." zegt Thijmen, instemmend. Van Leeuwen gaat de lerarenkamer in. "Hé .." Het meisje loopt achter Thijmen aan. "Ik zoek de mediatheek .." zegt ze. "De mediatheek ? Heb je die nog nooit gezien ?" Thijmen weet niet wat hij hoort. Het schooljaar is inmiddels alweer ruim 2 maanden oud.. ook al ben je een brugger, de mediatheek moet je nu toch wel weten te vinden ! "Sorry .." Het meisje lijkt wat ongemakkelijk. Ze lacht.. "Ik ben net nieuw hier. Ik ben vorige week verhuist ." legt ze uit. "O !" Dat verklaard heel veel. Thijmen drukt zijn hoofd in zijn nek. "Op de tweede verdieping ." legt hij uit. "In welke klas zit je ?" Hij grijpt ook meteen zijn kans. "3 havo ." antwoord het meisje. "En jij ?" Mooi, ze lijkt wat te ontspannen.. merkt Thijmen. "4 gt. Examenjaar, dus ." antwoord hij kort. "Ik ben Thijmen ." hij geeft het meisje een stevige hand. "Meike ." Maaike, flitst het door Thijmen heen. Daar zijn zijn klasgenoten. 'Maaike' is lekker, maar 'Meike' is fantastisch. "Wie was die leraar ?" vraagt Meike, nieuwsgierig. "Die lijkt me aardig ." "Van Leeuwen .." antwoord Thijmen. "Maar, je kunt beter voor De Koning kiezen, die is knap en vrijgezel ." "Ik val eigenlijk op blond ." Meike glimlacht, kleurt wat rood, en gaat zitten. "Mag ik ?" vraagt ze. "Ja, tuurlijk !" Thijmen voelt zich opgelucht. Blond ! Eindelijk... Het lijkt als de meiden ineens allemaal op zoek zijn naar mannelijke brunette. Boft hij even.. Zijn gedachten flitsen een moment naar een droom. "Van Leeuwen geeft Nederlands ." Thijmen zet zijn tas op de vloer en gaat eens lekker zitten. Meike knikt. "Op het vmbo ." legt Thijmen uit. "En die de Koning ?" Bah, zou ze dan toch ? "Dat is mijn wiskunde docent. Hij is vrijgezel en alle meiden zijn dol op hem ." verteld Thijmen, met een lach. "Maar, hij is niet blond.. of begreep ik dat verkeerd ?" Thijmen knikt."Klopt ." knikt hij.
"Hé, Meike .. kom 'is ."
"Ja, zo !" roept Meike, naar de meiden die haar wenken. "Die zitten bij in de klas ." legt ze uit. "Die helpen me ook wel naar de mediatheek. Sorry, hoor .. ik voel me nogsteeds stom ." Dat snapt Thijmen niet.. "Stom.. O, wacht ." Het dringt al tot hem door. "Dat je me vroeg waar de mediatheek was. Dat geeft niet ..Is dit je eerste dag, eigenlijk ?" "Ja ." Meike knikt. "Maar ik ga. Goed ?" ze gaat staan. "Ja, best.." Nuchter zakt Thijmen onderuit. Meike loopt weg. "Doei !" groet ze hem lachend. Thijmen kijkt haar na. Ze is blond, slank.. hij zucht. Wat wil je nog meer ! Meike... Meike ... dreunt het in zijn hoofd. Haar hoofd, haar lichaam, haar persoonlijkheid, Thijmen klemt het vast in zijn gedachten. Hij weet zeker dat hij dit meisje beter wil leren kennen !
Enige tijd later schuiven de leerlingen van 4gtWI het wiskunde lokaal in. Thijmen is nogsteeds niet bijgekomen van het afgelopen kwartier. Meike. Hij blijft maar aan haar denken. Ze heeft een diepe indruk op haar gemaakt. En nu ? Moet hij het delen met Joanne ? Joanne is zijn nichtje, en een goede vriendin. Maar, wat zal haar reactie zijn ? Ze zal wel gelijk denken dat hij verliefd is. Geschrokken blijft Thijmen een moment staan. Verliefd ! flitst het door hem heen. Is hij verliefd ?
In de clusterklas zitten vier leerlingen uit dezelfde familie. Twee neefjes, en twee nichtjes. Het zijn : Thijmen Jansen, Sam Kats, Joanne Middelkoop en Judith Veenstra. Alle vier zijn ze kleinkinderen van Johannes en Tanja Middelkoop. Hoewel ze allemaal het zelfde niveau volgen is wiskunde de enigste les, waar ze met z ’n vieren samen zijn. Daarom is iedere les een beetje ‘familiereünie’. Sam en Judith zitten helemaal achterin het lokaal. Thijmen schuift achter Joanne langs.. Hij zit naast het raam en voor Sam, die langste is. De leerlingen leggen hun boeken op tafel. Ook Thijmen, die zich realiseert dat hij zijn huiswerk niet meer heeft afgemaakt.
“Ik had ook wel vrij gewild .” verzucht Sam, hij ondersteunt zijn hoofd met zijn hand. De les begint met de huiswerkcontrole… Ondertussen kunnen de leerlingen dan gezellig even kletsen. “Bijna iedereen is naar Meike .” merkt Thijmen, niets vermoedend op. Judith haakt er op in.. “Meike ?” lacht ze. “Welke friettent is dat ?” Vanzelfsprekend lachen Sam en Joanne ook. “Maaike .” Thijmen verbetert het misverstand. Hij vraagt zich af om hij onduidelijk was of,.. of hij Maaike, inderdaad, Meike heeft genoemd. Pas maar op ! zegt hij tegen zichzelf. “Jongens, mag ik ook jullie huiswerk even zien ?” De Koning verstoort hun gesprek. “Huiswerk ?” reageert Thijmen, alweer, onnozel. “Meike, huiswerk …waar zit jij met je gedachte ?” Het is weer Judith die er op in haakt. Ze is de oudste, aan het eind van de week wordt ze 16. “Bij een meisje, misschien .” Thijmen schrikt, maar bedenkt zich dan dat De Koning Meike niet kan kennen. Ze is immers splinternieuw ! “Kent u een Meike dan ?” Judith kijkt haar leraar eens aan. Nu schrikt Thijmen weer. Stel je voor dat hij haar wel kent. Terwijl hij de schriften bekijkt, kletst De Koning gezellig met zijn leerlingen mee. “Een van mijn nichtjes heet Meike.. Maar ..” De Koning wijst. Nu is hij professioneel. “Dat had beter gekund, hé, Thijmen ! Kom naar de les even bij me …” Klinkt zijn verzoek. “Heb je het niet gemaakt ?” Terwijl de Koning wegloopt buigt Sam zich naar voren. “Niet af .” bromt Thijmen, die nogsteeds met zijn ‘foutjes’ bezig is. “Maar vertel ..” Joanne kijkt heel nieuwsgierig. “Wat ?” Thijmen pakt een pen. “Heb je een leuke meisje gezien ?” Joanne neemt geen genoegen met zijn korte ‘antwoord’. “Nee .” ontkend Thijmen vlug.
“Ja, dus !” beslist Judith. “Dat nee, dat was veelte resoluut ! Kom op.. geef maar toe, Thijm !” “Hoezo ? Nee ..” Thijmen schud zijn hoofd. “Ach, een ontkenning .. Spannend. Wie is het ?” polst Judith door. “Heet ze Meike ?” “Kappen !” verzoekt Thijmen zijn nichtjes doordringend. Hij weet dat hij lachen moet; gewoon meedoen. “Ik heb jullie toch ?” verzint hij vlug. “So what ?” protesteert Joanne meteen. “Met ons kun je niet trouwen. Come On ..” dringt ze aan. “Vertel nou ..” Maar Thijmen zwijgt.
De klas moet aan het werken.. eerst is er de nabespreking van het huiswerk, daarna bespreken ze de nieuwe lesstof. Uiteindelijk gaan ze zelfstandig aan de slag. Thijmen probeert zich te concentreren op de opgave, maar hij wordt telkens afgeleid door Meike. Haar vriendelijke gezicht, haar slanke taille, haar benen… hij kan het maar niet vergeten. Joanne schuift een stukje naar hem toe. Ze zet haar pen in Thijmen schrift… LOVE, schrijft ze… met daar bij een vraagteken. “Kap – pen .” commandeert Thijmen. Hij trekt zijn schrift opzei. Maar, Joanne buigt zich over het schrift heen. Ik zeg niks, schrijft ze vlug en haast onleesbaar. Gauw gaat ze verder met het werk in haar eigen wiskunde – werkboek. Vanmiddag, beslist Thijmen.. als ik iets zeg, dan vanmiddag. Hij kijkt opzei, en weer naar het bord. Sam trapt tegen zijn stoel. “Wie is het ?” fluistert hij duidelijk. “Hou nou eens op, oké ?” geïrriteerd draait Thijmen zich om. Het plotselinge geroezemoes komt als geroepen…Tenminste. “Ik weet het dus echt zeker. Je bent verliefd .” Judith kijkt Thijmen even aan en lacht triomfantelijk. Thijmen vraagt zich af of hij iets moet loslaten. .. Waarom niet ?, zegt een stemmetje in zijn hoofd. Absoluut niet, roept een andere stemmetje. Tja, het heeft beide zo ’n zijn consequenties. Vooral omdat het zelf allemaal nog niet geordend heeft. Want, wat is er nou eigenlijk gaande ? Wat zijn de feiten ? Simpel. Hij heeft een meisje gezien, wat hij leuk vind. Punt. Leuk vind, dat is alles… Hoewel ?!
Het is tijd om te lunch.. Thijmen plukt zijn boterhammen uit zijn tas. Hij draait zich gedeeltelijk en kijkt naar Sam. “Eigenlijk zal best wat kunnen bestelen.. Er is vast wel iemand die een broodje hamburger voor me wil mee nemen .” “Ja, goed idee… Ik zou m ’n lunch wel willen ruilen voor portie friet, en twee broodjes hamburger ! Daar ben ik eigenlijk helemaal aan toe .” Thijmen pakt zijn mobieltje. “Ik zou Mitchell even smsen .” laat hij weten. “Om 1 uur kunnen ze ondertussen wel terug komen, dan hebben we mooi nog een kwartiertje over.. Nou, wat wil je ?”
Sam kijkt even bedenkelijk. “Doe maar een broodje hamburger .” beslist hij. Hij schud zijn hoofd. “Ik ga m ’n brood niet weggooien. Ma heeft het speciaal voor me klaargemaakt !” Hij tovert een boterham met kaas tevoorschijn. “En jullie ?” Thijmen kijkt even naar Judith en Joanne. Judith weigert het aanbod, terwijl ze haar broodtrommel op haar tafeltje zet.. “Ik blijf liever gezond .” “Lekker .” antwoord Joanne, in eerste instantie, “Maar, bedankt .” Ook goed, denkt Thijmen, waarna hij het smsje tikt.
“Thijmen …” De Koning wenkt Thijmen naar zijn bureau, als de leerlingen het lokaal verlaten. “We zien je beneden, oké ?” zegt Joanne vlug. Braaf stapt Thijmen naar het bureau. “Ga even zitten .” knikt De Koning. Thijmen hijst zich op een tafeltje, vlak voor het bureau. De deur wordt gesloten, en de Koning zet zijn koffie opzei. Hij kijkt Thijmen aan.. “Je huiswerk een keertje niet afmaken.. oké, maar ik raad het jou niet aan, Thijmen ! Wiskunde is je slechtste vak... en jij hebt het huiswerk nodig ! Want, jij wilt straks met een diploma deze school verlaten en dat willen wij ..” Thijmen knikt. “Daarom was ik hier ook .” bekend hij. “D ‘r werd aan me gevraagd of ik meeging naar Maaike. Maar ja ..” De Koning knikt. “Ik ben blij dat je niet voor het spijbelen hebt gekozen. Echt ! Ik weet dat je het kan, maar.. jij moet hard werken voor die 6 op je eindlijst !” Thijmen glimlacht. “Met een 6 zou ik zo blij zijn !” verklapt hij. “Ik zie dat je best doet, en.. die 6 komt er als je op deze manier verder gaat ! Want, het zal misschien zo nu en dan wat moeite kosten, maar, op den duur ga ’t begrijpen. En onthoud : Ik kan je helpen ! Als je vragen hebt : kom dan naar mij toe !” Thijmen belooft het meteen. “Ja, natuurlijk !” “Fijn, dankjewel.. Thijmen ! Voor deze keer ..” De blik in zijn ogen is streng.. “Zie ik het door de vingers, maar, de volgende keer, en ik hoop niet dat dat nodig is, noteer ik het op de huiswerklijst en krijg je extra huiswerk. En vraag dan niet waarom, want dat is, omdat : wij willen dat je slaagt .” Thijmen knikt. “Prima ..” hij schuift van de tafeltje af en ontdekt een aantal meiden die rondhangen voor het lokaal. “Tot ziens !” Thijmen loopt naar de deur en duwt de deurklink naar beneden. “Dag, Thijmen ! En…eh.. kun je misschien een poging wagen tot het wegsturen van die meiden ?” De Koning verzoekt het met een lach, maar wat lijkt geïrriteerd. “U bent een hype meneer .” laat Thijmen hem weten, zonder verder op zijn verzoek in te gaan.
Thijmen duwt de deur open en stapt het plein op. Naast de deur vind hij Sam. Sam leunt tegen de ramen van de garderobe. “Ah, fijn .. daar komt Mitchell .” Thijmen hoort wel wat Sam zegt, en hij ziet Mitchell ook naar hen toe komen, maar zijn ogen zoeken Meike. “Kijk eens .” Mitchell duwt Sam het plastictasje in zijn hand. “Bedankt man !” Sam werpt een blik in het tasje. “Hier .” hij overhandigd Mitchell 5 euro. “Bedankt, eetse ..” Mitchell gaat meteen binnen. “Jij hebt besteld en n ik betaald, hier ..” Sam drukt Thijmen zijn hamburger in zijn hand. “Oké !” Thijmen vindt het, vanzelfsprekend, geen probleem. “Waar is de rest gebleven ?” informeert hij, vlak voor zijn eerste hap. “Judith en Joanne ?” Sam reageert met een vraag, die hij meteen beantwoord. “Judith bleef in hal, en Joanne komt zo, als het goed is.. Ze moest even naar de wc ..” Sam haalt zijn schouders op. “En, straf gehad ?” vraagt hij belangstellend. “Nee ..” is het antwoord van Thijmen. “De volgende keer krijg ik extra huiswerk .” Met een zwaai wordt de buitendeur open geduwd. Een grote groep jongens, en ook wat meiden, komt het plein op. “Hé Jesse !” Sam heeft hun neefje ontdekt. Jesse, de jongste zoon van ome Peter en tante Marjolein, is nu 14 en zit in een 3 kader klas. Jesse draait zich om.. “Hoe laat ben je uit ?” vraagt Sam met stemverheffing. “8ste .” antwoord Jesse kort. Hij wil zich alweer draaien. De jongelui heeft blijkbaar haast. “Ik ook !” Sam steekt zijn duim op. “Fiets je mee ?” informeert hij gauw. “Ja ! is goed ..” Jesse heeft echt geen tijd voor een uitgebreid gesprek. Zijn klasgenoten zijn nu belangrijker ! Joanne komt naar buiten. Ze heeft een flesje water in haar hand. “En, smaakt het ?” vraagt ze meteen. Joanne ’s vraag wordt beantwoord met twee knikkende hoofden, die allebei in hun broodje happen. “Ja dus .” is daarom haar conclusie. “Mm ..” Thijmen haalt zijn broodje bij zijn mond vandaan. “De volgende keer krijg ik extra huiswerk, maar nu kwam ik er met een waarschuwing vanaf. En of ik misschien een poging tot het wegsturen van de meiden voor zijn lokaal wilde wagen !” “Nou ja ..” Joanne begint gelijk al te lachen. “Heb je dat gedaan ?” “Nee, ik heb hem maar wel even verteld dat hij een hype is.. dat leek me wel verstandig !” “Meen je dat ?” Lachend schud Joanne haar hoofd. “Knappe jongens houden ook altijd hun ogen gesloten. Zo stom !” “Begin jij nou ook al ?” Thijmen hoort de irritatie in zijn stem. “Nee, lieverd ..” Joanne komt naar hem toe. Ze slaat haar arm om zijn nek. “Ik ben nogsteeds gek op jou ! Dat weet je toch ?” Gauw geeft ze hem een kusje in zijn nek. “Mooi !” Thijmen moet bekennen dat hij blij is dat Meike niet in de buurt is. Stel je voor… Stel voor dat ze dit gezien had. Nee, stop ! denkt hij dan. Hij mag er dan wel een beetje hoteldebotel van zijn, maar, wie zegt dat hij indruk op haar heeft gemaakt ?



Na het 6de uur fietsen Thijmen en Joanne samen naar huis. Het waait wat en de zon schijnt. “Maar, ..” Joanne kijkt opzei. “Weet je zeker dat je geen leuk meisje hebt ontmoet ?” Thijmen zucht. Hij schud voorzichtig met zijn hoofd. “Ik wil best geloven dat je je gewoon vergiste, hoor.. maar je doet, deed, zo verdacht ! Het is jammer dat ik niemand ken die Meike heet, want anders had ik het wel geweten .” Thijmen glimlacht.. “Nieuw ..” mompelt hij onverstaanbaar. “Wat zei je ?” Verrast haakt Joanne er meteen op in. “Bestaat ze ? Bestaat er een Meike ?” Thijmen zucht heel diep. “Ja ..” bekend hij dan. “Ze is nieuw. Ik heb haar toevallig ontmoet. Vanmiddag. Heel gênant.. ik duwde de pleedeur tegen haar neus !” “Wat ?” Joanne weet echt niet wat ze hoort. “De pleedeur ?” Dat begrijpt ze helemaal niet. “Ik wilde mijn handen even wassen, maar de wastafel zat verstopt.. dus, dacht ik : dan maar even naar het meiden – toilet .” “Hè, bah .. Hoezo ? Had je zitten ..? Je weet wel ..” Joanne heeft meteen een heleboel vragen. “Nee .” is het antwoord op de laatste vraag. “Het is sowieso fris om je handen even te wassen en, ik wilde m ’n haar even doen.. Maja ..” Hij haalt zijn schouders op. Joanne begint te lachen.. “Vertel eens meer ..” smeekt ze. “Dit is zó leuk !” “Als je je mond maar houdt !” dreigt Thijmen vlug. “Maar goed ! Ik vond haar wel leuk,en ik kon haar niet.. dus, ik was wel nieuwsgierig. Ze was nieuw, net verhuist, en wilde weten waar de mediatheek was. Dat vond ik eerst natuurlijk super vreemd !” Joanne knikt. “Ja, duh.. Maar toen ?” “Toen ik nog voor spiegel stond kwam, heel toevallig, Van Leeuwen polshoogste nemen. Of ik ’t wel helder had ! Ik heb haar daarna direct op de Koning getipt, maar ze valt dus op blond, zei ze meteen !” “Wow ! Da ’s mazzel !” roept Joanne uit. Enthousiast kijken haar ogen Thijmen aan. “Het lijkt of er tegenwoordig nog maar één man bestaat.. En ik weet dat het stom is, maar ik irriteer me er gewoon aan .. .” “O, joh ..” Joanne haalt haar schouders op. “Dat is helemaal niet stom ! Ik ben blij dat je dat zegt.. Ik weet ’t niet… Ik heb dat ook wel, volgens mij ..” Thijmen glimlacht.. “Dat zal wel .” knikt hij een tikje ongelovig. “Nee, serieus.. het houd me gewoon bezig. Er zijn zoveel meiden die het alleen nog maar over De Koning hebben… Ik was eerst ook een beetje hoteldebotel, maar dat was gauw over ! Ik weet dat ‘ ie knap is, aardig en goed les geeft. Maar, geef mij van Leeuwen maar. En dat nog ’t meest stom : er valt helemaal niets te kiezen ! Het zijn twee heel verschillende mannen, die allebei hartstikke anders zijn !” Thijmen hoort de felle ondertoon in Joanne ’s stem. “Sorry ..” mompelt ze dan. “Dat moest er even uit .” Thijmen grijnst. Tevreden merkt hij op : “Zo zie je maar weer dat het niet verstandig is om frustraties op te kroppen !”
Een minuut of 10 later komt Thijmen thuis. De tuin is leeg.. Het ‘buitenzit’ seizoen is min of meer voorbij, en daarom heeft vader de tuinstoelen en de tuintafel veilig wegborgen in de schuur. En dat betekend : ruimte ! Daarom neemt Thijmen ook niet de moeite om zijn fietst de schuur binnen te rijden, maar laat hij ‘m gewoon op de straat staan. Hij trekt zijn tas van zijn bagagedrager af, en loopt naar binnen. Zijn gedachten zijn bij Meike, en.. bij het gesprek wat hij met Joanne heeft gehad. Thijmen rukt de deur open en laat ‘m met een dreun dichtvallen. “Hé !” roept de stem van moeder, geschrokken. “Doe eens voorzichtig ! Asjeblieft !” “Sorry ..” Thijmen loopt naar de gang, waar hij zijn moeder tegen komt. “Fijne dag gehad ?” vraagt moeder, terwijl ze de keuken in gaat. Thijmen zet zijn spullen aan de kant en antwoord bescheiden. “Ja, prima ..” “Zal ik iets inschenken ?” biedt moeder aan. “Ja, lekker.. ik lust wel een colaatje .” “Prima ..” Moeder gaat er gelijk mee aan de slag. Thijmen gaat de keuken in. Moeder heeft de cola fles al gepakt, en zet een glas op het aanrecht. “Ik ga zo ook koffie zetten.. want, Lieke komt !” Lieke is het 11 jarige dochter van Sanne, de zus van Thijmen, en Marc, zijn zwager. “Heb je veel huiswerk ?” Thijmen wil : hoezo vragen, maar.. beantwoord eerst de vraag van moeder. “Nee, volgens mijn niet ..” Gelukkig niet, denkt hij meteen. “Je nichtje komt voor een opdracht.. Je vader en ik worden allebei geïnterviewd, en dat wil ze dan meteen uitwerken. Ze belde me d ‘r vanmiddag over op.. en, zegt ze, oma, mag ik dan ook blijven slapen ?” Moeder komt bij Thijmen aan tafel zitten. Ze lacht.. “Maar natuurlijk, lieverd ..” grijnst Thijmen, ter aanvulling. “Ja ! Dat vind ik helemaal prima.. , Thijmen !” Moeder knikt en kijkt Thijmen, een moment, doordringend aan. “Ja, gezellig ..” Thijmen meent wat hij zegt. Hij is dol op zijn neefjes en nichtje, Lieke is, namelijk, het enigste meisje. Sanne, die inmiddels 33 is, heeft drie kinderen. Lieke, Yaël en Sem. Yaël is nu 9 en Sem wordt in november 7. Verder zijn er de jongentjes : Robin, van 7, Damian van 5 en Justin van één jaar oud. “Dat dacht ik ook .” “Gaat u haar ophalen ?” Thijmen slikt een slok cola door. “Nee.. .” Moeder schud haar hoofd. “Maar, ik breng haar morgen.. als ik Justin ga halen .” Op woensdag past moeder altijd op. Meestal haalt ze Justin bij ’t schoolplein. “O ja, … dan kunt u dan wel goed combineren .” begrijpt Thijmen. Weer drinkt hij wat cola…

FOTO 's - juni 2011

Deze zwarte kater is mijn eigendom.. Zijn naam is Teddy

Bubbeltje is de 'zoon' van Teddy en Micky, en werd geboren op 27 juli 2010.

Spook, het zusje van Bubbel.. jaagt graag op vogels,

En... dat heeft dit Mereltje niet overleeft !

deze kater heet Rinus, en Rinus is nu 4 jaar oud.

(mais)

Luukie, is onze kater van 3 jaar en hij vervangt Loekie die in 2005 doodgereden is. Loekie was toen 5 jaar.

Dit zijn foto 's uit Juni 2011

(klein duifje)

(de lucht)

Deze tekening maakte ik in groep 4, dus als (waarschijnlijk) 8 jarige meisje...

en omdat het vandaag 11 juli is :

Pretttig Pinkerweekend,

veel kijkplezier, trouwens

char - lot - te heeft een pa - ra - plu
een rode pa - ra - plu
je kunt 'm uit klap - pen
en weer dicht schui - ven
je kunt 'm rond draaien
en in de lucht gooien,
maar het al - ler - fijnste is dat je haar droog blijft als het regent.
het is een dag waar - op alle moeder een pa - ra - plu boven hun hoofd houden en haast alle kin - der - en een re - gen jas of re - gen cape dragen.
Char - lot - te heeft haar pa - ra - plu ook al gepakt.
Ze heeft 'm open ge - klapt
en weer dicht gedaan.
Nu staat hij bij de deur.
Char - lot - te heeft haar rode laarzen aan - ge - daan.
en ook haar rode re - gen - jas.
Mama hangt haar tas om haar nek.
"Ga maar gauw ." zegt ze.
"Maar wel rennen, hoor..
want anders kom je te laat !"
Char - lot - te moet naar school.
Een half dagje maar.
Van - mid - dag heeft ze vrij.
Eerst zwemles, daarna gaat ze naar opa en oma.
Char - lot - te pakt haar pa - ra - plu.
"Dag mam !" roept ze.
Daarna stapt ze naar buiten.
De regen in.
Gelukkig regent het niet zo hard,
een beetje maar.


Gelukkig is de school niet ver.
Maar heel dicht - bij.
Char - lot - te rent.
Ze houdt haar pa - ra - plu boven haar hoofd.
Eerst de weg oversteken,
en dan de stoep op.
Spat, spat, spat .. Char - lot - te rent door een plas.
Haar laarzen worden nat.
Haar voeten niet.
Daar fiets Bas voorbij.
Bas zit bij Char - lot - te in de klas.
Er zijn nog veel meer kin - der -en.
En heel veel kin - der - en hebben een korte naam.
De naam van Char - lot - te heeft heel veel let - ters.
Papa heeft weleens verteld dat het er 9 zijn !
Soms zegt Char - lot - te dat ze wel drie namen heeft.
"Ik heet Char,
Ik heet Lot
En ik het Te ."
zegt ze dan.
Char - lot - te speelt weleens met Wim.
De naam van Wim heeft maar drie letters.
Char - lot - te speelt weleens met Luca.
Luca, dat zijn vier let - ters.
En Char - lot - te speelt weleens met Fenna.
Dat zijn vijf letters.
Eerst de F
en dan de E
Twee keer een N,
dus twee keer Nee..
Als laatste de A
Ziezo, met tellen zijn we klaar.
snel, de bocht om...
Kijk, daar is het school - plein al.
Hee, kijk nou, het schoolplein is al leeg !
Char - lot - te blijft even staan.
Is ze te laat ?
Mama zei dat ze rennen moest.
En dat heeft ze toch gedaan ?
Het is niet leuk om te laat te zijn !
Gauw, rennen maar !
Char - lot - te rent zo hard ze kan.
Ze rent naar het hek.
Daar staan moeders.
De moeder van Wim.
Em de moeder van Bas.
"Ben ik te laat ?"
Char - lot - te staat stil.
Ze kijkt omhoog.
Maar, ze kan de moeder van Wim niet zien.
Ze ziet haar pa - ra - plu.
Haar rode pa - ra - plu.
De pa - ra - plu die je omhoog kunt schuiven en weer dicht kunt doen.
De pa - ra - plu die je rond kont draaien,
en omhoog kunt gooien.
"Nee hoor .." lacht de moeder van Wim.
"Alle kinderen mochten alvast naar binnen.
Maar de bel is nog niet gegaan ."
Opgelucht slaakt Char - lot - te een zucht.
Gelukkig maar.

Net als Char - lot - te de drem - pel over stapt gaat de bel.
Snel rent ze naar de kap - stok.
Eerst schuift ze het zeil van haar pa - ra - plu omlaag.
In- klap - pen, heet dat.
Bas staat ook nog bij de kap- stok.
"Ik dacht ik te laat was,
want het plein was al leeg .."
Char - lot - te hangt haar pa - ra - plu aan de kap - stok.
"Nou .." zegt Bas.
"We mochten naar binnen.
Want het regent ."
Char - lot - te knikt.
"Maar he - le - maal niet hard ."
Bas schud zijn hoofd.
"Een beetje maar .."

(2)

"Juf ."
Luca steekt zijn vinger op.
"Het regent.
Nu kunnen we niet buiten - spelen ."
"O jawel .." zegt de juf.
"Jullie hebben toch allemaal een jas aan ?
En laarzen ?"
"Ik niet ." zegt Fenna. "Ik heb schoenen ."
"Maar ik het een pa - ra - plu ." zegt Char - lot - te.
"Dan blijf je helemaal droog ."
"Goed ." zegt de juf. "We gaan allemaal naar de gang.
Als we onze jassen aan hebben gaan we naar lek - ker naar buiten.
Kom maar mee !"
Char - lot - te heeft wel zin.
Ze loopt graag onder haar pa - ra - plu.
Haar pa - ra - plu is haar beste vriend.
Kan dat ?
Is haar pa - ra - plu een jongen ?
Nee,
Een meisje dan ?
Nee, ook niet.
Char - lot - te 's pa - ra - plu is een voor - werp.
maar Char - lot - te noemt hem haar vriend.

Poeh,
wat moeten ze vandaag lang wachten.
Noah krijgt haar rits niet dicht.
En Sepp heeft verkeerde laarzen aan.
Fenna is als eerste klaar.
Zij heeft alleen haar eigen jas.

"Kom .." zegt de juf. "We lopen rond de zand - bak.
En we zingen.
Zing maar mee :

Tikke takke regen,
tik tak,
op het dak,
tikke takke regen,
op de wegen,
plens...
plens,
plas, plas, plas..
druppeltjes op mijn regenjas !

"Maar mijn regenjas blijft droog .." roept Char - lot - te..
"Want ik heb een pa - ra - plu ..
ALs je een pa - ra - plu hebt blijf je hele - maal droog !
Ook je haar !"
"Mijn haar wordt ook niet nat !" roept Wim.
"Want ik heb een muts !"

"Goed ." zegt de juf. "We gaan hup - pe - len !
Hup - pel - len en zingen.
We zingen het liedje nog een keer.
Kom,
daar gaan we daan !"

Wat is het nu vrolijk op het plein.
De kinderen zingen.
En de kinderen hup - pe - len.

"Ik weet nog een liedje !" zegt Bas,
als ze even stil staan.
Even moeten ze uitrusten.
Heel even maar.
"Het regent,
het regent,
de pannetjes worden nat ."

"Nee .." zegt Fenna.
"Ik ken een leuker liedje !
Het liedje van spring - touwen.
Het regent op de brug .."

De juf knikt.
"Dan kun we rondjes draaien,
en heen en weer wiebelen.
Doen jullie mee ?"

Vrolijk zingen de kin - der - en.
"Het regent op de brug en ik word niet nat !
Ik ben nog wat vergeten,
maar ik weet niet wat.
Kom m 'n zusje dans met mij..
beide handjes in je zij .."

En hup.. daar waait de pa - ra - plu van Char - lot - te over het plein.
Je handen in je zij,
en de pa - ra - plu beet houden.
Dat gaat niet.
Char - lot - te rent haar pa - ra - plu achterna.
De andere kinderen zingen.
En ze draaien in het rond.
Drie keer,
want dat staat in het liedje
"Heen en weer .."
"Heen en weer, driemaal in de ronte en ik dans niet meer !"

De rode pa - ra - plu waait door de zandbak,
maar daar kan de juf de pa - ra - plu pakken.
"Pas maar op ."
zegt ze.
"Straks gaat je pa - ra - plu kapot !"
"Nee hoor .." zegt Char - lot - te vlug.
"Want ik hou hem nu weer heel stevig beet !"

(3)

Brrr..
wat is het slecht weer als de school uit gaat.
Het regent heel hard.
En het waait nog veel harder.
Nu kan Char - lot - te niet rennen.
Ze moet haar pa - ra - plu heel stevig beet houden.
Gelukkig is ze snel thuis.
Bas moet een stuk fietsen.
Zie maar, daar gaat hij !
Fenna heeft geluk.
Zij gaat met de bus naar school,
en weer naar huis.
Soms is dat niet leuk.
Maar nu wel.
Want Fenna regent niet nat,
en ze heeft geen last van de wind.
Ik ook niet, denkt Char - lot - te.
Want mijn pa - ra - plu houd mij he - le - maal droog.
Mijn pa - ra - plu is de beste !
De best pa - ra - plu van de hele wereld !
O, zo !

Thuis heeft mama de tafel al gedekt.
Ben - ja - min zit al in zijn stoel.
Ben - ja - min is ook een lange naam.
Ben - ja - min heeft 8 letters.
Char - lot - te wel 9 !
Vandaag hebben ze weer woorden geoefend.
En ook cijfers.
"Op het plein was het fijn ." verteld Char - lot - te als ze een bo - ter - ham eet.
"We hebben gezongen,
en gedanst..
Maar, mijn pa - ra - plu waaide weg.
Gelukkig ging hij niet stuk !"
"Gelukkig maar .." zegt mama.
Ze geeft brood aan Ben - ja - min.
En snijdt le - ver - worst.
Mmm, lekker !
Char - lot - te mag wel vier schijfjes op haar brood.
Gauw neemt ze een grote hap.
O,
wat smaakt dat lekker !

(4)

Na het eten is het droog.
Mooi zo, want mama en Char - lot - te gaan op de fiets naar het zwembad.
Char - lot - te heeft een mooie fiets.
Een rode fiets.
Met een zwart zadel.
En zwarte trappers.
En een grote bel !
Char - lot - te pakt haar rode pa - ra - plu.
Ze heeft haar rode regen - jas ook weer aan.
Vandaag is alles rood.
Char - lot - te doet haar pa - ra - plu onder haar snel - bin - ders.
Ben - ja - min mag bij mama achterop.
Daar gaan ze.
Wat zijn er veel plassen op de straat.
Kleine plassen.
En hele grote plassen.
"Nu fietsen we door de zee .." zegt Char - lot - te als ze door heen hele grote plas gaat.
"En die plas..
die is netzo groot als het zwem - bad !"
Ben - ja - min wijst naar de takken en op de straat.
Hij zou best een tak willen.
Maar, dat kan niet.
Als je op de fietst zit,kun je geen takken pakken.
Dat is heel erg gevaarlijk !
Stel je voor dat je valt !
Nou, dat is niet leuk !
"Herfst, herfst...
wat heb je te koop .."
zingt mama.
"Duizend kilo bladeren op een hoop .."
Char - lot - te lacht.
"Het is geen herfst, hoor..
het is lente !
De bladeren zijn groen ."
Ja, de bladeren zijn groen.
En het gras is groen.
En pas op !
Ben - ja - min verliest bijna zijn schoen.



Gauw knijpt mama in haar rem.
Ze was vergeten om een strik te maken in Ben - ja - mins veters.
Oh, wat dom !
Nu was er bijna iets ergs gebeurd.
Want, stel je voor..
De schoen van Ben - ja - min had wel in een plas kunnen vallen.
Spat, spat..
Dan is je schoen nat.
En je voet niet meer droog..
Help, nu waait er bijna een blaadje in Char - lot - te 's oog !


(5)

Char - lot - te gaat graag naar zwem - les.
Eerst vond ze het erg moei - lijk.
maar vorige week mocht ze al in het diepe bad zwem - men.
Vandaag mag dat vast weer !

Eerst zwemmen ze in het on - diepe bad.
Maar dan,
mogen ze eindelijk het grote bad in.
Mama en Ben - ja - nin zijn op de tri - bu - ne.
Ze kijken naar Char - lot - te.
Mama is altijd blij als de zwem - les af - ge - lopen is...
Ze vind het op de tri - bune erg warm.

Char - lot -te heeft het niet warm.
Rillend komt ze de kleedkamer in.
Gelukkig is mama er al.
Mama heeft een hand - doek.
Gauw stopt ze Char - lot - te er in.
Mama wrijft Char - lot - te droog.
"Ging het goed, mam ?" vraagt Char - lot - te als ze haar rokje aan doet.
"Heel goed ." antwoord mama.
En ze knikt heel hard.

"Ik hoop dat het droog is ."
Char - lot - te trekt haar jas en haar laarzen aan.
"Want moeders kunnen hun pa - ra - plu beet houden,
maar ik niet ."
"Dat leer je van zelf
Als je groot bent kun jij dat ook !
Maar je moet het niet pro - beren, hoor !"
Char - lot - te schud maar haar hoofd.
"Mag ik een muts ?" vraagt ze.
"Een muts ?"
Mama snapt niet wat ze bedoeld.
"Ja.. een muts.
Bas heeft ook een muts.
Ik wil ook een muts ..
Een muts aan mijn regenjas.
Kan oma dat maken ?"
"Je bedoelt een ca - pu - chon .."
Nee, muts.. denkt Char - lot - te.
Ca - pu - chon, wat is dat een moeilijk woord !
Mama schud haar hoofd.
"Nee ." zegt ze.
"Dat kan oma niet maken.
Dan moeten we echt een nieuwe regen - jas kopen !
Maar ik denk dat het droog is.
Zullen we gauw gaan kijken ?"
Dat wil Char - lot - te wel.
Eerst had ze het koud,
maar nu heeft ze het warm.
Heel erg warm !

(6)

Bij oma krijgt Char - lot - te een glas li - mo - na - de.
Gauw drinkt Char - lot - te alles op.
Dan zegt oma : "Char - lot - te, ga je mee ?"
"Waarheen, oma ?"
Char - lot - te gaat al staan.
"Naar de tuin !
Wij gaan samen een stukje varen ."
"Varen ?
Echt, oma ?"
Char - lot - te is bang dat oma een grapje maakt.
"Jij gaat toch naar zwem - les ?
En ik hoor net van mama dat je al goed kunt zwem - men.
En : iedereen die kan zwem -men, mag met de boot mee !"
"Jippie !"
Blij springt Char - lot - te de lucht in.
Meteen gaat ze naar de gang.
Ze trekt haar laarzen aan,
en haar jas.
En ze pakt haar pa - ra - plu.
Die moet ook mee !
"Ik denk niet dat het gaat regenen, schat .."
lacht oma.
"Mijn pa - ra - plu moet mee !"
Char - lot - te pakt haar pa - ra - plu stevig beet.
"Nou, voouit.
Kom maar gauw ."
Char - lot - te huppelt met oma mee.
"Varen, varen
over de baren
Varen, varen
over de zee .."
zingt ze.
"Niet over de zee, maar door de sloot !"
Char - lot - te haalt haar schouders op.
Ze stapt de boot in.
Ze bedenkt een gedichtje..
"Oma .." zegt ze.
"Ik heb een rijmpje bedacht !
Wilt u het horen ?"
Oma knikt.
"Heel graag ."
zegt ze.
"De boot
van oma Rood,
vaart door de sloot !"
Oma lacht..
"Goedzo ! Dat heb je goed bedacht, zeg !
Die zal ik onthouden.
Ik zal het op schrijven.
Zeg 't nog eens .."
En dat doet Char - lot - te.

(7)

Oma en Char - lot - te varen door de sloot.
De zon schijnt.
"He .." zucht oma.
"De zon schijnt zo fel !
Ik kan niets zien,
en ik krijg er hoofdpijn van !"
Nou, dat is vervelend zeg !
Char - lot - te denkt er eens over na.
Ineens weet ze wat.
Ze ziet haar rode pa - ra - plu.
"Ik hou mijn pa - ra - plu boven u hoofd ." zegt ze.
"Dat helpt vast ."
Meteen klapt ze de pa - ra - plu uit.
Ze houdt 'm boven het hoofd van oma.
"Helpt het al ?" vraagt ze vlug.
Oma knikt.
"Ja,
die pa - ra - plu van jou is ook overal handig voor, zeg !
Ik ben blij dat je 'm hebt mee genomen ."
Char - lot - te glimt van trots.
"En ik weet een liedje ."
zegt oma dan.
"Een heel korte liedje ."
En dan zingt oma.
"Pa - ra - pluutje , pa - ra - sol - le - tje..
eentje voor de regen
en de ander voor de zon,
pardon !"
Char - lot - te lacht.
Nou, dat is een grappig liedje, zeg !

(8)

"Vandaag was alles rood, oma .."
zegt Char - lot - te als ze weer binnen zijn.
"Mijn jas, en mijn laarzen...
Mijn pa - ra - plu en de li - mo - nade ."
"En .." zegt oma. "We gaan ook nog iets roods eten ."
"Wat dan ?"
Nieuwsgierig kijkt Char - lot - te oma aan.
"Raad maar eens .."
Char - lot - te denkt goed na.
"To - ma - ten ." bedenkt ze als eerste. "To - ma - ten soep ."
Nee, mis !
Oma schud haar hoofd.
Char - lot - te denkt nog beter na.
"Rode bietjes ."
Weer mis.
Wat dan ?
appels ?
aardbeien ?
"Rode kool ." verklapt oma.
Ze houd een pot omhoog.
Char - lot - te kijkt eens goed.
"Maar dat is geen rood .." zegt ze. "Dat is paars ."
Dan komt opa binnen.
"Wat eten we ?" vraagt hij nieuwsgierig.
Char - lot - te geeft het antwoord. "Rode - paarse - kool ."
"Ha !" grijnst opa opgewekt. "Lekker !
Ik heb reuze trek,
maar eerst lust ik een kom koffie !"
Opa komt ook aan tafel.
"Opa .."
Char - lot - te kijkt omhoog.
Ze is aan het kleuren.
"Ik heb zwem - les gehad !
En ik mocht met oma mee in de boot !
Ben - ja - min niet,
want Ben - ja - min kan nog niet zwem - men.
Maar ik wel !"
Opa knikt en zegt. "Zo is het maar net !
Als je niet kunt zwem - men kun je niet in de boot,
want dat is heel ge - vaar - lijk !"

(9)

Opa en oma hebben ook een hondje.
Rakker !
En,
na het eten mag Char - lot - te met oma mee.
Samen gaan ze Rakker uit - laten.
De zon schijnt niet meer.
Het regent een beetje.
Rakker moet een riem aan zijn hals - band.
Char - lot - te mag kiezen.
Kiest ze de blauwe riem ?
Of de bruine ?
Of,
nee,
ze weet het al.
Ze kiest de rode.
De riem van Rakker is ook rood.
Vandaag is alles rood.
"Neemt u een pa - ra - plu mee, oma ?"
"Nee .." oma schud haar hoofd.
"Het waait hard !
En als ik Rakker beet hou,
dan kan ik mijn pa - ra - plu niet goed vast houden.
Maar, neem jij je pa - ra - plu maar wel mee.
Want anders word je haar nat !
Precies,
denkt Char - lot - te.
En dat wil ik niet !

Daar lopen ze dan.
Oma en Char - lot - te.
Char - lot - te met haar pa - ra - plu.
En oma met haar hond.
Waf !
Waf !
blaft Rakker blij.
Hij vind het fijn in de regen.
EN Rakker vind het helemaal niet erg dat zijn haar nat word.
Het regent.
Eerst zacht,
maar steeds harder.
En het gaat ook al waaien.
De wind waait tegen het rode zeil.
En trekt er aan.
De wind rukt.
Heel hard !
De wind rukt aan de bladeren van de bomen...
De wind rukt aan Char - lot - te 's pa - ra - plu
Char - lot - te houdt haar pa - ra - plu stevig vast.
Maar wat gebeurd er nu ?

(10)

De pa - ra - plu waait weg !
O, wat erg !
De pa - ra - plu vliegt door de lucht.
Char - lot - te rent.
O, kon ze de pa - ra - plu maar pakken.
Maar,
dat lukt niet..
De pa - ra - plu waait nog hoger.
En hoger.
O, wat erg !

Rakker blaft naar de pa - ra - plu.
Daar waait de pa - ra - plu in een boom.
Kijk nou !
Char - lot - te schrikt.
Nu is haar pa - ra - plu weg.
Haar eigen rode pa - ra - plu.
Haar beste vriend !
Char - lot - te vraagt :
"Oma, kunt u 'm pakken ?"
Maar oma schud haar hoofd.
"Nee .." zegt ze.
"Dat is veelte hoog !"
"En opa ?
Kan opa op zijn ladder klimmen ?"
"Dat hoeft niet, Char - lot - te.
Want je pa - ra - plu is stuk.
Kijk, maar..
zie je dat ?"
Char - lot - te kijkt.
Ze kijkt heel goed.
Is haar pa - ra - plu nu echt stuk ?
Heeft ze dan geen pa - ra - plu meer ?
Maar,
dat kan toch niet ?
Dan kan ze 'm niet meer uit - klappen,
en weer dicht doen ?
Er niet meer mee gooien, en weer opvangen..
En haar haren.
O, wat erg !
Dan worden haar haren nat.
Ze voelt het al.
De regen drupt tussen haar haren.
En over haar gezicht.
Wat nu ?

(11)

Char - lot - te verteld aan mama wat er is gebeurd.
Opa gaat de pa - ra - plu halen.
Met zijn ladder.
Nu moet pa - ra - plu in de prul - len - bak.
O, wat naar !
Char - lot - te huilt een beetje.
"Dag , pa - ra - plu ." zegt ze zacht.
"Je was mijn beste vriend !
En de beste pa - ra - plu van de hele wereld !"
"Morgen krijg je een nieuwe ." beloofd mama.
"Dan gaan we samen naar de stad.
Mét Ben - ja - min !"
Mama doet de prul - len bak dicht.
"Kom .."
Oma doet de koelkast open.
"Je krijgt nog een beker limonade ."
"Melk, Melk..
Li - mo - na - de,
druk op de knop en :
cho - co - la - de !
Alsjeblieft .."
Opa geeft Char - lot - te een grote reep.
Mmm..
Dat is lekker !
Char - lot - te houdt van cho - co - la.
Zelfs nu wordt ze er erg blij van.
Ben - ja - min krijgt ook een beetje cho -co - la.
Ze smullen !
Gelukkig maar dat oma een vaat - doek heeft,
want ..
o, wat zijn hun monden vies !
Mama heeft ook cho - co - la gegeten,
maar mama 's mond is nog helemaal schoon.
Hoe kan dat nou ?
Mama eet chocola heel gauw.
Ze stopt het in haar mond,
en hap..
slik, weg..
Wat een pech !
Dan is ook meteen alles op.
Ho, kijk , stop !
Opa geeft mama weer,(iets)
Geen cho - co - la - de , maar een peer.

(12)

Mama en Char - lot - te zijn in de winkel..
Ze staan bij een rek.
Een rek vol met pa - ra - plu 's.
Een he - le - boel !
Sommige pa - ra - plu 's zijn heel groot,
die zijn voor grote mensen.
Andere pa - ra - plu 's zijn juist klein.
Char - lot - te kijkt goed.
Kiest ze een blauwe pa - ra - plu,
of een groene ?
Of een pa - ra - plu met heel veel kleurtjes ?
Mama draait het rek in het rond.
"Ja ! Stop !" roept Char - lot - te hard.
Ze ziet een rode pa - ra - plu.
"Die wil ik .."
Char - lot - te pakt de pa - ra - plu.
"Mijn jas is rood,
en mijn laarzen zijn rood,
en mijn pa - ra - plu is rood !
Deze vind ik het mooist .."
Mama koopt de pa - ra - plu.
Trots loopt Char - lot - te met haar pa - ra - plu over straat.
Haar oude pa - ra - plu ging stuk.
Maar nu heeft ze een nieuwe.
Zou 'ie net zo fijn zijn ?
Het is een pa - ra - plu die je kunt uit - schuiven,
en weer dicht kunt klappen.
Het is ook een pa - ra - plu die je rond kunt draaien,
en in de lucht kunt gooien.
Drup, drup...
Het gaat regenen.
Char - lot - te maakt het druk knoopje los.
En schuift het rode zeil omhoog.
Blijf ze droog ?
Ja,
het is ook een pa - ra - plu die je haren droog houdt, als het regent.
Hoera,
Char - lot - te heeft een nieuwe beste vriend.
Een rode.
Een rode regen - pa - ra - plu.
Daar gaat mama,
Daar gaat Char - lot - te..
Maar pas, op Char - lot - te,
kijk goed uit..
Hou je pa - ra - plu goed vast !
Want kijk,
het gaat weer waaien !